آیه شماره 60  از سوره مبارکه القصص‏
دنیای تمام شدنی
 وَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَزِینَتُهَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى أَفَلَا تَعْقِلُونَ
و هر آنچه به شما داده شده است کالاى زندگى دنیا و زیور آن است و[لى] آنچه پیش خداست بهتر و پایدارتر است مگر نمى‏اندیشید
ثروت و دارایى خود را محصول تلاش و زرنگى خویش نپنداریم که هر چه هست از خداوند است. «ما اوتیتم»
نعمت‏هاى دنیوى، محدود است؛ «من شى‏ء» ولى پاداش الهى، نامحدود و غیر قابل تصوّر است. «ما عنداللّه خیر و ابقى‏»
اگر به خاطر پذیرش ایمان، دنیا را از دست بدهید، به نعمت‏هاى بى‏منتها وبى‏زوال دست خواهید یافت. «ما عنداللَّه خیرٌ و ابقى»
هرکس باقى را فداى فانى، و بهره‏ى ناب را با لذّات آمیخته با مشکلات عوض کند، در حقیقت عاقل نیست. «أفلا تعقلون»