آیه شماره 102  از سوره مبارکه انعام
توحید در معبود
 ذَلِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ
این است‏خدا پروردگار شما هیچ معبودى جز او نیست آفریننده هر چیزى است پس او را بپرستید و او بر هر چیزى نگهبان است
آفریدگار جهان، توانمند است ونیازى به همسر وفرزند ندارد. «بدیع‏السموات»
خدایى را که قرآن معرفى مى‏کند، با خدایى که دیگران عقیده دارند مقایسه کنید. «ذلکم اللَّه»
در عقیده‏ى اسلامى، آفریدگار و پروردگار یکى است. «ربّکم... خالق کلّ شى‏ء» (امّا مشرکین، خالق را اللَّه مى‏دانند، ولى عقیده به چندین ربّ دارند).
خالقیّت مطلقه‏ى خدا، دلیل توحید است. «لا اله الاّ هو خالق کلّ شى‏ء»
هم آفرینش به دست خداست، هم بقا و ثبات هر چیز به اراده‏ى اوست. «خالق - وکیل»
ربوبیّت وخالقیّت خدا، فلسفه‏ى پرستش است. «ربّکم... خالق کلّ‏شى‏ء فاعبدوه»