آیه شماره 68  از سوره مبارکه اسراء
اضطراب در بی ایمانی است
 أَفَأَمِنتُمْ أَن یَخْسِفَ بِکُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لاَ تَجِدُواْ لَکُمْ وَکِیلًا
مگر ایمن شدید از اینکه شما را در کنار خشکى در زمین فرو برد یا بر شما طوفانى از سنگریزه‏ها بفرستد سپس براى خود نگاهبانى نیابید
به نعمت‏هاى الهى مغرور نشویم. «نجّاکم... افأمنتم» نجات از یک حادثه، نشانه نجات ابدى نیست، شاید دروقتى دیگر یا نقطه‏اى دیگر دچار مصیبت شویم.
احساس امنیّت از عقوبت، زمینه‏ساز غفلت و تجاوز است. «أفامنتم»
انسان در هر لحظه و هر جا که باشد، در دست قدرت خداست و خشکى و دریا براى قهر خدا فرق نمى‏کند. «یخسف بکم جانب البَرّ»
در برابر قهر خدا، هیچ قدرت وتکیه‏گاهى نیست. «ثمّ لاتجدوا لکم وکیلاً»