وَلِلّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِلَیْهِ یُرْجَعُ الأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَمَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
و نهان آسمانها و زمین از آن خداست و تمام کارها به او بازگردانده مى‏شود پس او را پرستش کن و بر او توکل نماى و پروردگار تو از آنچه انجام مى‏دهید غافل نیست
آگاهى از اسرار جهان مخصوص خداوند است. «للّه غیب السموات و الارض»
زمین و آسمان (تمام هستى)، علاوه بر ظاهر، داراى غیب و نهانى نیز هست. «للّه غیب السموات و الارض»
مرجع همه چیز او و بازگشت هر چیزى به سوى اوست.«الیه یرجع الامر کله»
ایمان به غیب، زمینه‏ساز عبادت وتوکّل بر خداوند است. «للّه غیب... فاعبده»
هر کس به خداوند توکّل کند، مورد لطف او قرار مى‏گیرد. «و توکّل علیه و ما ربّک بغافل...»
آگاهى بر عملکرد انسان، از شئون ربوبیّت خداوند است. «و ما ربّک...»