آیه شماره 13  از سوره مبارکه تغابن
توحید در معرفت
 اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
خدا[ست که] جز او معبودى نیست و مؤمنان باید تنها بر خدا اعتماد کنند
اطاعت از خداوند باید همراه با اطاعت از رهبر آسمانى باشد. «اطیعوا اللّه و اطیعوا الرسول»
انسان، آزاد آفریده شده است، هم قدرت دارد سرپیچى کند و هم مى‏تواند اطاعت کند. «اطیعوا اللّه... فاِن تولّیتم»
مُبلّغ نباید انتظار پذیرش و پیروى همه مردم را داشته باشد. «فان تولّیتم...»
گرچه بعضى سرپیچى کنند، اما پیامبر وابسته به خداست و خداوند حامى اوست. «رسولنا»
پیامبران الهى، حق اجبار مردم را ندارند، فقط مسئول ابلاغ هستند. «فانّما على رسولنا البلاغ المبین»
اگر انسان به وظیفه خود عمل کند، نباید روى گردانى مردم سبب دلسردى یا نگرانى او شود. «فان تولّیتم فانّما على رسولنا البلاغ المبین»
تبلیغ دین باید آشکار و شفاف باشد. «البلاغ المبین»
اطاعت، تنها شایسته معبود حقیقى است. «اطیعوا اللّه... اللّه لا اله الا هو»
لازمه‏ى یکتاپرستى، توکّل به خداوند یکتاست. «اللّه لااله الا هو و على اللّه فلیتوکّل...»
نشانه ایمان واقعى، توکّل بر خداست. «و على اللّه فلیتوکّل المؤمنون»
در همه امور باید به خداوند توکّل نمود. «فلیتوکّل المؤمنون» به صورت مطلق آمده است.