آیه شماره 3  از سوره مبارکه اسراء

 ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ کَانَ عَبْدًا شَکُورًا
فرزندان کسانى که [آنان را در کشتى] با نوح برداشتیم راستى که او بنده‏اى سپاسگزار بود
در مکتب انبیا بودن و همراهى با آنان، رمز نجات و بقاى انسان است. «ذُرّیة مَن حَمَلنا مع نوحٍ»
تاریخِ گذشتگان، عامل تربیت و هشدار براى آیندگان است. «ذُرّیة مَن حملنا»
توجّه دادن فرزندان به شرافت و ایمان نیاکان، راهى عاطفى براى تربیت و پذیرش دعوت و مسئولیّت آنان است. «ذُرّیة مَن حمَلنا»
عبودیّت وبندگى خدا، زمینه ایمنى از حوادث و مهالک است. «حَملنا مع نوح انّه کان عبداً شکوراً»
تجلیل از مردان والا و اسوه، از عوامل تربیت است. «کان عبداً شکوراً»
یکى از برکات شکور بودن، ذرّیه پایدار داشتن است.«ذرّیة مَن... عبداً شکوراً»