آیه شماره 152  از سوره مبارکه بقره
یاد از دلدار

 فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُواْ لِی وَلاَ تَکْفُرُونِ
پس مرا یاد کنید [تا] شما را یاد کنم و شکرانه‏ام را به جاى آرید و با من ناسپاسى نکنید
خداوند، به انسان شخصیّت مى‏بخشد ومقام انسان را تا جایى بالا مى‏برد که مى‏فرماید: تو یاد من باش، تا من هم یاد تو باشم. «اذکرونى اذکرکم»
کسانى مشمول لطف خاصّ هستند، که همواره به یاد خدا باشند.«اذکرونى اذکرکم»
ذکر خدا و نعمت‏هاى او، زمینه‏ى شکر و سپاس است. چنانکه غفلت از یاد خدا، مایه‏ى کفران است. «اذکرونى، اشکروا لى و لاتکفرون»