آیه شماره 172  از سوره مبارکه بقره
خوردن از پاکی ها
 ییَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُواْ لِلّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ
اى کسانى که ایمان آورده‏اید از نعمتهاى پاکیزه‏اى که روزى شما کرده‏ایم بخورید و اگر تنها او را مى‏پرستید خدا را شکر کنید
خودسازى و زهد و تقوى، منافاتى با بهره‏گیرى از طیّبات ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا کلوا من طیبات»
در مکتب اسلام، مادّیات مقدّمه‏ى معنویات است. «کلوا، واشکروا، تعبدون»
اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد. «طیّبات ما رزقناکم»
قبل از تأمین زندگى مردم ومحبّت به آنان، توقّعى نداشته باشید. «کلوا... واشکروا»
شکر، نشانه‏ى خداپرستى و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فکر اقتصادى، تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قایل نخواهد بود تا او را شکر کند. «واشکروا للّه ان کنتم ایّاه تعبدون»
شکر، نمونه روشن عبادت است. «واشکروا للّه... تعبدون»
شکر خداوند، واجب است. «کلوا... واشکروا لِلّه»
خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمى‏کند. «کلوا... ان کنتم ایّاه تعبدون»