آیه شماره 4  از سوره مبارکه تحریم
یاری پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم با صالح المؤمنین علیه السلام

 إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِکَةُ بَعْدَ ذَلِکَ ظَهِیرٌ
اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه کنید [بهتر است] واقعا دلهایتان انحراف پیدا کرده است و اگر علیه او به یکدیگر کمک کنید در حقیقت‏خدا خود سرپرست اوست و جبرئیل و صالح مؤمنان [نیز یاور اویند] و گذشته از این فرشتگان [هم] پشتیبان [او] خواهند بود
به خاطر یک خلاف، همه را زیر سؤال نبرید. «تتوبا» (دو نفر باید توبه کنند، نه همه.)
براى افراد شرمنده، راه بازگشت و توبه را باز کنید. «ان تتوبا» البتّه براى هر گناهى توبه‏اى لازم است.
شنیدن راز نیز ممنوع است. خداوند به گوینده و شنونده، هردو مى‏فرماید: توبه کنید. «تتوبا»
خداوند، هم مولاى همه است و هم مولاى شخص پیامبر. در آیه دوم فرمود: «و اللّه مولاکم» و در این آیه در خصوص پیامبر مى‏فرماید: «هو مولاه»
نام برجستگان را برجسته کنید. با این که جبرئیل از فرشتگان است، امّا نامش جداگانه برده شده است. «جبریل... و الملائکة»
گاهى یک حادثه و جرقّه، بیانگر یک جریان است. فاش کردن یک راز، جزئى بود، ولى خداوند آن را یک توطئه قلمداد کرد. «تظاهرا علیه»
همسرى و هم‏نشینى، نشانه هم‏فکرى و همدلى نیست. «ازواجه... تظاهرا علیه»
توبه تنها اظهار پشیمانى با زبان نیست، توبه واقعى بازگشت دل گنهکار است. «تتوبا... صغت قلوبکما»
مهم‏تر از انحراف در عمل، انحراف روح و دل است. ابتدا فکر و دل انسان منحرف مى‏شود، سپس مرتکب خلاف مى‏شود. «صغت قلوبکما»
کسانى‏که رازى را بى‏دلیل افشا مى‏کنند، اگر توبه نکنند، توطئه‏گرند. «ان تتوبا... تظاهرا علیه»
در برابر توطئه علیه پیامبر و مکتب، تمام نیروها باید بسیج شوند. «تظاهرا علیه... هو مولاه و صالح المؤمنین و الملائکة... ظهیر»
حق، هیچ‏گاه تنها نمى‏ماند. «هو مولاه و جبریل و صالح المؤمنین و...»
صالح بودن، انسان را در کنار فرشتگان مقرّب الهى قرار مى‏دهد. «جبریل و صالح المؤمنین»
فرشتگان، یاور پیامبر در برابر توطئه‏ها هستند. «و الملائکة بعد ذلک ظهیر»
امدادهاى الهى، همه جانبه، ظاهرى و غیبى است. «صالح المؤمنین و الملائکة»