آیه شماره 60  از سوره مبارکه یونس
رحمت خدا در قیامت
 وَمَا ظَنُّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لاَ یَشْکُرُونَ
و کسانى که بر خدا دروغ مى‏بندند روز رستاخیز چه گمان دارند در حقیقت‏خدا بر مردم داراى بخشش است ولى بیشترشان سپاسگزارى نمى‏کنند
افترا بستن به خداوند، مجازات دارد. نباید به مهلت دادن خدا در دنیا مغرور شویم و از دادگاه قیامت غفلت کنیم. «وما ظنّ الذین...»
تحریم نعمت‏هاى حلال الهى، هم محرومیّت دنیوى دارد، هم شرمندگى و عقوبت در قیامت. «ما ظنّ الّذین یفترون...یوم القیامة»
در بهره‏مندى از نعمت‏هاى الهى، نه افراط باید کرد، نه تفریط. نه غرق شدن در شهوت‏ها و مادیّات، نه پرهیز از نعمت‏ها ومحروم بودن از کامیابى‏هاى حلال. «اللّه لذو فضل على الناس»
نعمت‏ها، فضل خداست نه طلب ما، پس باید سپاسگذار باشیم. «اللّه لذو فضل... لایشکرون»
تحریم حلال‏هاى الهى، نوعى ناسپاسى است. «لایشکرون»