آیه شماره 73  از سوره مبارکه قصص
آرامش شب
 وَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْکُنُوا فِیهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
و از رحمتش برایتان شب و روز را قرار داد تا در این [یک] بیارامید و [در آن یک] از فزون‏بخشى او [روزى خود] بجویید باشد که سپاس بدارید
منشأ خلقت و اعطاى نعمت، نیاز او، یا طلب ما نیست، بلکه بخشندگى و رحمانیّت اوست. «و من رحمته جعل»
آرامش شب، مقدّمه‏ى تلاش روز است. «لتسکنوا فیه و لتبتغوا»
خداوند، بخشنده است؛ ولى انسان باید تلاش کند. «من رحمته جعل... لتبتغوا»
شب براى آسایش وروز براى کار وفعالیّت است. «لتسکنوا فیه ولتبتغوامن‏فضله»
آنچه به دست آوریم از فضل اوست، به زرنگى خود ننازیم. «من فضله»
نعمت‏هاى مادّى باید مقدّمه‏ى شکر وکسب مراتب معنوى باشد. «لتسکنوا... لتبتغوا... لعلّکم تشکرون»
دنیا اگر وسیله‏ى رشد، قرب و شکر به درگاه الهى باشد، منفور و مذموم نیست. «لعلّکم تشکرون»