آیه شماره 20  از سوره مبارکه مزمل
پاداش خوبی
 إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَکَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَیَکُونُ مِنکُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِکُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
در حقیقت پروردگارت مى‏داند که تو و گروهى از کسانى که با تواند نزدیک به دو سوم از شب یا نصف آن یا یک سوم آن را [به نماز] برمى‏خیزید و خداست که شب و روز را اندازه‏گیرى مى‏کند [او] مى‏داند که [شما] هرگز حساب آن را ندارید پس بر شما ببخشود [اینک] هر چه از قرآن میسر مى‏شود بخوانید [خدا] مى‏داند که به زودى در میانتان بیمارانى خواهند بود و [عده‏اى] دیگر در زمین سفر مى‏کنند [و] در پى روزى خدا هستند و [گروهى] دیگر در راه خدا پیکار مى‏نمایند پس هر چه از [قرآن] میسر شد تلاوت کنید و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و وام نیکو به خدا دهید و هر کار خوبى براى خویش از پیش فرستید آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بیشتر باز خواهید یافت و از خدا طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده مهربان است
علم خداوند به حالات بندگان، بهترین انگیزه براى انجام کارهاى نیک است. «انّ ربّک یعلم انّک تقوم»
یکى از برکات عبادت شبانه آن است که تنها خداوند از آن آگاه است و از هرگونه ریا و تظاهر به دور است. «انّ ربّک یعلم»
پیامبر طبق دستور خداوند عمل مى‏کند. در آیات قبل فرمود: «قم اللیل... نصفه او انقص... او زد...» در این آیه مى‏فرماید: «تقوم ادنى من ثلثى اللیل و نصفه و ثلثه»
خداوند در مقدار عبادت شبانه انسان را آزاد گذاشته است تا افراد بیشترى توفیق آن را بیابند و هرکس به مقدار توانایى‏اش از فیض آن بهره‏مند شود. «ثلثى اللیل و نصفه و ثلثه»
سحرخیزى، سیره گروهى از اصحاب پیامبر بوده است. «طائفة من الذّین معک»
اقامه نماز وتلاوت قرآن از بهترین آداب شب‏زنده‏دارى است. «تقوم فاقرءوا...»
تکالیف الهى آسان است و انسان را به مشقّت نمى‏اندازد. «فاقرءوا ما تیسّر»
ارتباط با قرآن و تلاوت آن در هر حال لازم است، حتّى در بستر بیمارى یا سفر و جهاد. «مرضى - یضربون فى الارض، یقاتلون... فاقرؤا» (اگر در فراز و نشیب‏ها تلاوت قرآن لازم است، در شرائط عادى به طریق اولى لازم خواهد بود.)
کسب مال حلال، فضل الهى است. «یبتغون من فضل اللّه»
امکانات زندگى، لطف و فضل الهى است، هرچند که با تلاش انسان به دست آید. «یضربون فى الارض یبتغون من فضل اللّه»
ذکر سفرهاى تجارى و اقتصادى در کنار سفرهاى جهادى و جنگ، نشانه اهمیّت تجارت از دیدگاه اسلام است. «آخرون یضربون فى الارض یبتغون من فضل اللّه و آخرون یقاتلون فى سبیل اللّه»
شیوه قرض دادن باید نیکو باشد. (با سرعت و خلوص و بى منّت پرداخت شود.) «قرضاً حسناً»
شب زنده دارى، تلاوت قرآن، اقامه نماز، پرداخت زکات و قرض دادن به دیگران نمونه‏اى از کارهاى خیر است. «ما تقدموا لانفسکم من خیر...»
پیش از مرگ، کارهاى خیر را براى خودتان ذخیره کنید، یا به دست خود و یا از طریق وصیّت. «تقدّموا»
کارهاى خیر ذخیره قیامت است. «و ما تقدّموا لانفسکم من خیر تجدوه عند اللّه»
کارهاى خیر نزد خدا محفوظ است و هرگز از بین نمى‏رود. «تجدوه عنداللّه»
پاداش‏هاى خداوند از هر نظر چند برابر است. «هو خیراً و اعظم اجراً»
هیچ کس نباید خود را از قصور و تقصیر به دور بداند، زیرا با انجام همه تکالیف، باز هم به استغفار نیاز داریم. «واستغفروا اللّه»
خداوند، آمرزش اهل استغفار را تضمین کرده است. «واستغفروا اللّه... غفورٌ رحیم»
گذشت خداوند همراه با مهربانى است. «غفور رحیم»