آیه شماره 14  از سوره مبارکه نحل
مواهب طبیعت
 وَهُوَ الَّذِی سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْکُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُواْ مِنْهُ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْکَ مَوَاخِرَ فِیهِ وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
و اوست کسى که دریا را مسخر گردانید تا از آن گوشت تازه بخورید و پیرایه‏اى که آن را مى‏پوشید از آن بیرون آورید و کشتیها را در آن شکافنده [آب] مى‏بینى و تا از فضل او بجویید و باشد که شما شکر گزارید
دریاها با آن همه عظمت وخروش، رام ودر خدمت انسان هستند.«سخّر البحر»
دریا، مهم‏ترین منبع تأمین گوشتِ تازه و سالم است. «لحماً طریّاً»
خداوند، نه فقط نیازهاى اوّلیه چون آب و غذا، بلکه حتّى زینتِ انسان را نیز تأمین نموده است. «حلیةً تلبسونها»
دریا، بهترین زینت‏هاى طبیعى را به انسان هدیه مى‏کند. «حلیة تلبسونها»
تازه بودنِ گوشت، یک ارزش است. «لحماً طریّاً»
گرچه تلاش براى غذا از انسان است، امّا رزق از خداست. «لتبتغوا من فضله»
کامیابى‏ها باید هدفدار باشد. «لعلکم تشکرون»