آیه شماره 53 از سوره مبارکه طه
نعمت زمین
الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَکَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلًا وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْ نَبَاتٍ شَتَّى
 همان خداوندی که زمین را برای شما محل آسایش قرار داد; و راه‏هایی در آن ایجاد کرد; و از آسمان، آبی فرستاد!» که با آن، انواع گوناگون گیاهان را (از خاک تیره) برآوردیم.

1- همان گونه که طفل، در مهد و گهواره براى زندگىِ خارج از آن رشد مى‏یابد، انسان نیز باید در مهد زمین براى زندگى بیرون از زمین یعنى جهان آخرت رشد کند.(تفسیر المیزان) «مهداً»

2- زمین، آسایشگاه انسان است، همه نیازهاى او را تأمین مى‏کند، مرده و زنده‏ى او را حمل کرده و به امر الهى مسخّر اوست. «مهداً»

5- آفرینش وشرایط زمین هدفدار و براى انسان است. «جعل لکم... سلک لکم»

4- نظام آفرینش بر اساس اصل علیت و سبب و مسبب است. «فاخرجنا به»

5- توجّه به قانون زوجیّت در گیاهان، از معجزات علمى قرآن است.(تفسیر المیزان) «ازواجا من نبات»