آیه شماره 40 از سوره مبارکه فرقان
نگاه کن
وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْیَةِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ یَکُونُوا یَرَوْنَهَا بَلْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ نُشُورًا
آنها ( مشرکان مکه) از کنار شهری که باران شر ( بارانی از سنگهای آسمانی) بر آن باریده بود ( دیار قوم لوط) گذشتند; آیا آن را نمی‏دیدند؟! (آری، می‏دیدند) ولی به رستاخیز ایمان نداشتند!

1- آثار باستانى مى‏تواند وسیله ‏ى عبرت باشد. «أفلم یکونوا یرونها» (نقل تاریخ و بیان سرگذشت گمراهان، زمینه ‏اى براى تبلیغ، تربیت و نهى از منکر است.)

هرکه ناموخت از گذشت روزگار هیچ ناموزد زهیچ آموزگار

2- گردنکشى در برابر حقّ و استمرار بر کفر، مانع دریافت حقّ است. «افلم یکونوا یرونها بل کانوا لا یرجون»

3- تنها کسانى که نور امید در دل دارند وقیامت را باور دارند، از حوادث و جرقه‏ ها استفاده مى‏کنند. «بل کانوا لا یرجون نشورا»