آیه شماره 13  از سوره مبارکه المائدة
تحریف سخن
 فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ وَلاَ تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىَ خَآئِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلاَّ قَلِیلًا مِّنْهُمُ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ
پس به [سزاى] پیمان شکستنشان لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم [به طورى که] کلمات را از مواضع خود تحریف مى‏کنند و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشى سپردند و تو همواره بر خیانتى از آنان آگاه مى‏شوى مگر [شمارى] اندک از ایشان [که خیانتکار نیستند] پس از آنان درگذر و چشم پوشى کن که خدا نیکوکاران را دوست مى‏دارد
از پیمان‏شکنى بنى‏اسرائیل و عواقب آن عبرت بگیریم. «فبما نقضهم... لعنّاهم»
پیمان‏شکنى، عامل محرومیّت از لطف الهى و زمینه‏ى پیدایش سنگدلى است. «لعنّاهم... جعلنا قلوبهم قاسیة»
گروهى از بنى‏اسرائیل، همواره اهل خیانت بودند. «لاتزال تطّلع على خائنة منهم»
پیامبر صلى الله علیه وآله دائماً بر اعمال ورفتار یهود ناظر بودند. «لاتزال تطّلع»
در برخورد با دشمن، انصاف را فراموش نکنیم. («الاّ قلیلاً» یعنى همه‏ى بنى‏اسرائیل توطئه‏گر نبودند.)
عفو و صفح، از مصادیق احسان است. «فاعف عنهم و اصفح... المحسنین»
عفو وگذشت از کافر نیز احسان ونیکى است. «فاعف عنهم... انّ اللّه یحبّ المحسنین»
نیکوکار، محبوب خداست. «انّ اللّه یحبّ المحسنین»