آیه شماره 106  از سوره مبارکه آل عمران

 یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکْفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ
روزى که چهره‏هایى سپید و چهره‏هایى سیاه گردد اما سیاهرویان [به آنان گویند] آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید پس به سزاى آنکه کفر مى‏ورزیدید [این] عذاب را بچشید

آیه شماره 58  از سوره مبارکه اعراف

 وَالْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِی خَبُثَ لاَ یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِدًا کَذَلِکَ نُصَرِّفُ الآیَاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ
و زمین پاک [و آماده] گیاهش به اذن پروردگارش برمى‏آید و آن [زمینى] که ناپاک [و نامناسب] است [گیاهش] جز اندک و بى‏فایده برنمى‏آید این گونه آیات [خود] را براى گروهى که شکر مى‏گزارند گونه‏گون بیان مى‏کنیم
تنها نزول رحمت براى سعادت کافى نیست، قابلیّت و ظرفیّت محل هم لازم است. «والبلد الطیّب»
گرچه نظام طبیعت، بر قوانین خاص خود استوار است، اما همه چیز زیر نظر و با اراده و اذن پروردگار صورت مى‏پذیرد. «باذن ربّه»
اصل بر پاکى و پاک بودن است و ناپاکى، یک مسئله‏ى عارضى است. «البلد الطیّب... و الّذى خَبُثَ»
نه یک تذکّر کافى است و نه تذکّرات یکنواخت کارساز است، بلکه ارشاد و تبلیغ باید متعدّد و متنوّع باشد تا به نتیجه نزدیک شویم. «نصرّف الآیات»
گرچه قرآن براى همه مایه‏ى هدایت است، امّا تنها شاکرین بهره مى‏گیرند. «نصرّف الآیات لقوم یشکرون»

آیه شماره 20  از سوره مبارکه مزمل
پاداش خوبی
 إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَکَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَیَکُونُ مِنکُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِکُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
در حقیقت پروردگارت مى‏داند که تو و گروهى از کسانى که با تواند نزدیک به دو سوم از شب یا نصف آن یا یک سوم آن را [به نماز] برمى‏خیزید و خداست که شب و روز را اندازه‏گیرى مى‏کند [او] مى‏داند که [شما] هرگز حساب آن را ندارید پس بر شما ببخشود [اینک] هر چه از قرآن میسر مى‏شود بخوانید [خدا] مى‏داند که به زودى در میانتان بیمارانى خواهند بود و [عده‏اى] دیگر در زمین سفر مى‏کنند [و] در پى روزى خدا هستند و [گروهى] دیگر در راه خدا پیکار مى‏نمایند پس هر چه از [قرآن] میسر شد تلاوت کنید و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و وام نیکو به خدا دهید و هر کار خوبى براى خویش از پیش فرستید آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بیشتر باز خواهید یافت و از خدا طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده مهربان است
علم خداوند به حالات بندگان، بهترین انگیزه براى انجام کارهاى نیک است. «انّ ربّک یعلم انّک تقوم»
یکى از برکات عبادت شبانه آن است که تنها خداوند از آن آگاه است و از هرگونه ریا و تظاهر به دور است. «انّ ربّک یعلم»
پیامبر طبق دستور خداوند عمل مى‏کند. در آیات قبل فرمود: «قم اللیل... نصفه او انقص... او زد...» در این آیه مى‏فرماید: «تقوم ادنى من ثلثى اللیل و نصفه و ثلثه»
خداوند در مقدار عبادت شبانه انسان را آزاد گذاشته است تا افراد بیشترى توفیق آن را بیابند و هرکس به مقدار توانایى‏اش از فیض آن بهره‏مند شود. «ثلثى اللیل و نصفه و ثلثه»
سحرخیزى، سیره گروهى از اصحاب پیامبر بوده است. «طائفة من الذّین معک»
اقامه نماز وتلاوت قرآن از بهترین آداب شب‏زنده‏دارى است. «تقوم فاقرءوا...»
تکالیف الهى آسان است و انسان را به مشقّت نمى‏اندازد. «فاقرءوا ما تیسّر»
ارتباط با قرآن و تلاوت آن در هر حال لازم است، حتّى در بستر بیمارى یا سفر و جهاد. «مرضى - یضربون فى الارض، یقاتلون... فاقرؤا» (اگر در فراز و نشیب‏ها تلاوت قرآن لازم است، در شرائط عادى به طریق اولى لازم خواهد بود.)
کسب مال حلال، فضل الهى است. «یبتغون من فضل اللّه»
امکانات زندگى، لطف و فضل الهى است، هرچند که با تلاش انسان به دست آید. «یضربون فى الارض یبتغون من فضل اللّه»
ذکر سفرهاى تجارى و اقتصادى در کنار سفرهاى جهادى و جنگ، نشانه اهمیّت تجارت از دیدگاه اسلام است. «آخرون یضربون فى الارض یبتغون من فضل اللّه و آخرون یقاتلون فى سبیل اللّه»
شیوه قرض دادن باید نیکو باشد. (با سرعت و خلوص و بى منّت پرداخت شود.) «قرضاً حسناً»
شب زنده دارى، تلاوت قرآن، اقامه نماز، پرداخت زکات و قرض دادن به دیگران نمونه‏اى از کارهاى خیر است. «ما تقدموا لانفسکم من خیر...»
پیش از مرگ، کارهاى خیر را براى خودتان ذخیره کنید، یا به دست خود و یا از طریق وصیّت. «تقدّموا»
کارهاى خیر ذخیره قیامت است. «و ما تقدّموا لانفسکم من خیر تجدوه عند اللّه»
کارهاى خیر نزد خدا محفوظ است و هرگز از بین نمى‏رود. «تجدوه عنداللّه»
پاداش‏هاى خداوند از هر نظر چند برابر است. «هو خیراً و اعظم اجراً»
هیچ کس نباید خود را از قصور و تقصیر به دور بداند، زیرا با انجام همه تکالیف، باز هم به استغفار نیاز داریم. «واستغفروا اللّه»
خداوند، آمرزش اهل استغفار را تضمین کرده است. «واستغفروا اللّه... غفورٌ رحیم»
گذشت خداوند همراه با مهربانى است. «غفور رحیم»

آیه شماره 3  از سوره مبارکه احزاب
اتصال به بی نهایت
 وَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَکَفَى بِاللَّهِ وَکِیلًا
و بر خدا اعتماد کن همین بس که خدا نگهبان [تو]ست
پیروى نکردن از کافران و منافقان و پیروى از وحى، مشکلاتى دارد که راه مبارزه با آن توکّل به خداست. «لا تطع - واتّبع - و توکّل»
سعى کنیم دلیل دستورها را بیان کنیم. «توکّل على اللّه - کفى باللّه وکیلا»

آیه شماره 73  از سوره مبارکه قصص
آرامش شب
 وَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْکُنُوا فِیهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
و از رحمتش برایتان شب و روز را قرار داد تا در این [یک] بیارامید و [در آن یک] از فزون‏بخشى او [روزى خود] بجویید باشد که سپاس بدارید
منشأ خلقت و اعطاى نعمت، نیاز او، یا طلب ما نیست، بلکه بخشندگى و رحمانیّت اوست. «و من رحمته جعل»
آرامش شب، مقدّمه‏ى تلاش روز است. «لتسکنوا فیه و لتبتغوا»
خداوند، بخشنده است؛ ولى انسان باید تلاش کند. «من رحمته جعل... لتبتغوا»
شب براى آسایش وروز براى کار وفعالیّت است. «لتسکنوا فیه ولتبتغوامن‏فضله»
آنچه به دست آوریم از فضل اوست، به زرنگى خود ننازیم. «من فضله»
نعمت‏هاى مادّى باید مقدّمه‏ى شکر وکسب مراتب معنوى باشد. «لتسکنوا... لتبتغوا... لعلّکم تشکرون»
دنیا اگر وسیله‏ى رشد، قرب و شکر به درگاه الهى باشد، منفور و مذموم نیست. «لعلّکم تشکرون»