آیه شماره 86  از سوره مبارکه هود
ذخیره الهی 

 بَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ وَمَا أَنَاْ عَلَیْکُم بِحَفِیظٍ
اگر مؤمن باشید باقیمانده [حلال] خدا براى شما بهتر است و من بر شما نگاهبان نیستم
رزق اندک ولى حلال و پاک، بهتر از درآمدهاى بسیار، امّا حرام است. «بقیّت‏اللّه خیر»
دنیا، فانى و آخرت باقى است، لذا آخرت‏گرایى بهتر از دنیاطلبى است. «بقیّت اللَّه خیر لکم»
اگر کم فروشى نکنیم، مشتریان بیشتر و در نتیجه سود ما در آینده، زیادتر و گواراتر خواهد گردید. «بقیّت اللَّه خیر»
کسى که حرام را بهتر از حلال بداند، در ایمان خود شک کند. «ان‏کنتم مؤمنین»
انسان‏ها در عقاید خود آزادند و حتّى انبیا هم بر آنان تحمیلى ندارند. «و ما انا علیکم بحفیظ»
اگر به خاطر حرام‏خوارى، دارایى و زندگیتان تباه شد، من ضامن نیستم. «و ما انا علیکم بحفیظ»

آیه شماره 170  از سوره مبارکه بقره
پرستش در گمراهی

 وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ شَیْئًا وَلاَ یَهْتَدُونَ
و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا نازل کرده است پیروى کنید مى‏گویند نه بلکه از چیزى که پدران خود را بر آن یافته‏ایم پیروى مى‏کنیم آیا هر چند پدرانشان چیزى را درک نمى‏کرده و به راه صواب نمى‏رفته‏اند [باز هم در خور پیروى هستند]
ارتجاع و عقب گرد، ممنوع است. پیروى از سنّت و راه نیاکان، اگر همراه با استدلال و تعقّل نباشد، قابل پذیرش نمى‏باشد. «الفینا علیه ابائنا»
تعصّباتِ نژادى وقبیله‏اى، از زمینه‏هاى نپذیرفتن حقّ است. «بل‏نتّبع... ابائنا»
آداب و عقاید نیاکان، در آیندگان اثر گذار است. «ما الفینا علیه ابائنا»
راه حقّ، با عقل و وحى به دست مى‏آید. «لایعقلون شیئاً و لایهتدون»
انتقال تجربه و دانش ارزش است، ولى انتقال خرافات از نسل گذشته به نسل آینده، ضد ارزش مى‏باشد. «اباؤهم لایعقلون»
عقل، ما را به پیروى از وحى، رهبرى مى‏کند. «اتّبعوا ما انزلنا... او لوکان اباؤهم لا یعقلون»

آیه شماره 159  از سوره مبارکه بقره
حق پوشی

 إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتَابِ أُولَئِکَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ
کسانى که نشانه‏هاى روشن و رهنمودى را که فرو فرستاده‏ایم بعد از آنکه آن را براى مردم در کتاب توضیح داده‏ایم نهفته مى‏دارند آنان را خدا لعنت مى‏کند و لعنت‏کنندگان لعنتشان مى‏کنند
ظلم فرهنگى، بدترین ظلم‏هاست که لعنت خالق و مخلوق را به دنبال دارد. «یکتمون... یلعنهم اللّه و یلعنهم اللاعنون»
کتمان، حقّ ممنوع است، چه کتمان معجزات و دلائل حقّانیّت باشد؛ «البیّنات» و چه کتمان رهنمودها و ارشادات. «الهُدى»
کتمان حقّ، بزرگترین گناهان است. چون مانع هدایت مردم و باقى ماندن نسل‏ها در گمراهى است. «یلعنهم اللَّه»
کتمان حقّ، ظلم به دین خدا و حقّ مردم نسبت به هدایت یافتن است. لذا کتمان کنندگان حقّ را، خدا و مردم لعنت مى‏کنند. «یلعنهم اللَّه ویلعنهم اللاعنون»
نفرین و لعنت مردم، مؤثر است و باید از اهرم نفرت مردم براى نهى از منکر استفاده نمود. «یلعنهم اللاعنون»

آیه شماره 157  از سوره مبارکه بقره
بهترین ره یافتگان

 أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ
بر ایشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه‏یافتگان [هم] خود ایشانند
خداوند، صابران را غرق در رحمت خاصّ خود مى‏کند. «علیهم صلوات»
تشویق صابران از طرف خداوند، به ما مى‏آموزد که باید ایثارگران و صابران و مجاهدان، در جامعه از کرامت واحترام خاصّى برخوردار باشند. «علیهم صلوات من ربّهم...»
تشویق، از شئون ربوبیّت و لازمه تربیت است. «صلوات من ربهم»
هدایت صابران، قطعى و مسلّم است. با آنکه در قرآن، هدایت یافتن بسیارى از انسان‏ها، تنها یک آرزو است؛ «لعّلهم یهتدون» ولى در مورد صابران، هدایت آنان قطعى تلقّى شده است. «اولئک هم المهتدون»
هدایت، مراحلى دارد. با اینکه گویندگانِ «انّاللّه‏وانّاالیه‏راجعون» مؤمنان و هدایت‏شدگان هستند، ولى مرحله بالاتر را بعد از صبر و دریافت صلوات و رحمت الهى کسب مى‏کنند. «اولئک هم المهتدون»

آیه شماره 137  از سوره مبارکه بقره
ایمان آوردندگان نمونه 

 فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
پس اگر آنان [هم] به آنچه شما بدان ایمان آورده‏اید ایمان آوردند قطعا هدایت‏شده‏اند ولى اگر روى برتافتند جز این نیست که سر ستیز [و جدایى ] دارند و به زودى خداوند [شر] آنان را از تو کفایت‏خواهد کرد که او شنواى داناست
مسلمانان، الگوى هدایت یافتگان واقعى هستند. «بمثل ما آمنتم» زیرا به تمام انبیا وکتاب‏هاى آسمانى، ایمان واعتقاد دارند.
خداوند، حمایت وکفایت خود را از مسلمانان اعلام نموده است. «فسیکفیکهم اللّه»
ایمان نیاوردن یهود ونصارى از روى عناد، لجاجت و ستیزه‏جویى است، نه منطق و استدلال. «وان تولّوا فانّما هم فى شقاق»