آیه شماره 80  از سوره مبارکه انبیاء

 وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّکُمْ لِتُحْصِنَکُم مِّن بَأْسِکُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاکِرُونَ
و به [داوود] فن زره [سازى] آموختیم تا شما را از [خطرات] جنگتان حفظ کند پس آیا شما سپاسگزارید
اختراعات، الهاماتى الهى است. «علّمناه»
حضرت داود مبتکر صنعت زره سازى است. «علّمناه صنعة لبوس»
انبیا نیز اهل کار و فن و حرفه بوده‏اند. «صنعة لبوس»
انبیا مردم را از راههاى طبیعى و عادّى بشرى حفظ مى‏کرده‏اند. «صنعة لبوس»
صنعت باید در خدمت به مردم باشد، نه در سلطه‏ى مستکبرین وافراد خاص. «لتحصنکم»
تدارک مقدّمات امور دفاعى امرى لازم و ضرورى است. «لتحصنکم»
نعمت امنیّت سزاوار شکرگزارى است. «لتحصنکم ... شاکرون» (امنیّت در سایه صنعت است.) «صنعة لبوس لتحصنکم»
همه (از مبتکر و مردم) باید براى بهره‏مندى از اختراعات و صنایع از خداوند، تشکّر کنند. «شاکرون»

آیه شماره 19  از سوره مبارکه اسراء
آخرت طلبی
 وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِکَ کَانَ سَعْیُهُم مَّشْکُورًا
و هر کس خواهان آخرت است و نهایت کوشش را براى آن بکند و مؤمن باشد آنانند که تلاش آنها مورد حق‏شناسى واقع خواهد شد
انسان، آزاد وداراى اراده است. «مَن أراد»
آخرت، بدون تلاش به دست نمى‏آید. «سَعى‏ لها»
براى سعادت اخروى، تلاش ویژه‏اى لازم است. «سَعى لها سَعیَها»
ایمان، شرط نتیجه‏گیرى از تلاش‏هاى دنیوى است. «و هو مؤمن»
شرط سعادت اخروى، ایمان و تلاش است. «کان سعیهم مشکوراً»
تلاش مؤمنان مورد تقدیر و سپاس است، چه به نتیجه برسد یا نرسد. «کان سعیهم مشکورا»
دست‏یابى دنیاگرایان به دنیا، احتمالى است، «عجّلنا... لِمَن نرید» ولى دست‏یابى مؤمنان آخرت‏گرا به پاداش، قطعى است. «کان سعیهم مشکورا»
اراده وتلاش انسان در سعادت او نقش دارد. «أراد... سعى... کان‏سعیهم‏مشکورا»
تشکّر از تلاش دیگران، کارى الهى است. «کان سعیهم مشکورا»
سپاس خدا از مؤمنان، بالاتر از باغ بهشت است، چون تشکّر هر کس، به اندازه‏ى شعاع وجودى اوست. «کان سعیهم مشکورا»
هر سعى و تلاشى مورد تقدیر و ستایش خدا نیست. «مَن اراد الآخرة و سَعى‏ لها... کان سعیهم مشکورا»

آیه شماره 107  از سوره مبارکه انبیاء
رسول رحمت و مهربانی 

 وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ
و تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم
حکومت بندگان صالح بر زمین تبلور لطف و رحمتى است که در سایه رسالت بدست مى‏آید و هر آنچه از رحمت نبوى صلى الله علیه وآله که در دنیا و آخرت نصیب افراد مى‏شود، پرتوى از رحمت الهى است. «و ما ارسلناک الا رحمة»
همه‏ى احکام و دستوراتى که پیامبر اسلام آورده حتّى جهاد، حدود و قصاص و سایر کیفرها و قوانین جزایى، براى جامعه‏ى بشرى رحمت است. «و ما ارسلناک الاّ رحمة»
خداوند، «ربّ العالمین» و رسولش «رحمة للعالمین» است، یعنى تربیت واقعى در سایه هدایت انبیا امکان پذیر است. «رحمة للعالمین»
پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله براى همه‏ى انسان‏ها، در همه‏ى اعصار و تمامى مکان‏ها رحمت است و نیازى به پیامبر دیگرى نیست. «رحمة للعالمین»
رسول گرامى اسلام صلى الله علیه وآله حتّى براى ملائکه مقرب الهى نیز رحمت است. «رحمة للعالمین» در حدیثى مى‏خوانیم که جبرئیل به پیامبر صلى الله علیه وآله اظهار داشت که رحمت تو مرا نیز شامل شد.(104)
دستورات اسلام جهان شمول است. «للعالمین»
یک انسان با اراده‏ى الهى مى‏تواند در تمام هستى اثر بگذارد. «للعالمین»

آیه شماره 52  از سوره مبارکه بقره

آیه شماره 155  از سوره مبارکه بقره