آیه شماره 17  از سوره مبارکه اعراف

 ثُمَّ لآتِیَنَّهُم مِّن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شَاکِرِینَ
آنگاه از پیش رو و از پشت‏سرشان و از طرف راست و از طرف چپشان بر آنها مى‏تازم و بیشترشان را شکرگزار نخواهى یافت
شیوه‏هاى اغفال ابلیس، متعدّد و مختلف است. «من بین ایدیهم ومن خلفهم و...»
شیطان، هم صراط مستقیم را مى‏شناسد، «صراطک المستقیم» هم راه‏هاى وسوسه و هجوم و غلبه را، «لآتینّهم من بین...» هم شاکرین و ناسپاسان را. «و لاتجد اکثرهم شاکرین»
هدف وآرزوى شیطان، ناسپاسى انسان است.«ولاتجد اکثرهم شاکرین» بنابراین پیروى از شیطان، ناسپاسى خداست وانسان سپاسگزار، در راه‏مستقیم است.

آیه شماره 4  از سوره مبارکه تحریم
یاری پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم با صالح المؤمنین علیه السلام

 إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِکَةُ بَعْدَ ذَلِکَ ظَهِیرٌ
اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه کنید [بهتر است] واقعا دلهایتان انحراف پیدا کرده است و اگر علیه او به یکدیگر کمک کنید در حقیقت‏خدا خود سرپرست اوست و جبرئیل و صالح مؤمنان [نیز یاور اویند] و گذشته از این فرشتگان [هم] پشتیبان [او] خواهند بود
به خاطر یک خلاف، همه را زیر سؤال نبرید. «تتوبا» (دو نفر باید توبه کنند، نه همه.)
براى افراد شرمنده، راه بازگشت و توبه را باز کنید. «ان تتوبا» البتّه براى هر گناهى توبه‏اى لازم است.
شنیدن راز نیز ممنوع است. خداوند به گوینده و شنونده، هردو مى‏فرماید: توبه کنید. «تتوبا»
خداوند، هم مولاى همه است و هم مولاى شخص پیامبر. در آیه دوم فرمود: «و اللّه مولاکم» و در این آیه در خصوص پیامبر مى‏فرماید: «هو مولاه»
نام برجستگان را برجسته کنید. با این که جبرئیل از فرشتگان است، امّا نامش جداگانه برده شده است. «جبریل... و الملائکة»
گاهى یک حادثه و جرقّه، بیانگر یک جریان است. فاش کردن یک راز، جزئى بود، ولى خداوند آن را یک توطئه قلمداد کرد. «تظاهرا علیه»
همسرى و هم‏نشینى، نشانه هم‏فکرى و همدلى نیست. «ازواجه... تظاهرا علیه»
توبه تنها اظهار پشیمانى با زبان نیست، توبه واقعى بازگشت دل گنهکار است. «تتوبا... صغت قلوبکما»
مهم‏تر از انحراف در عمل، انحراف روح و دل است. ابتدا فکر و دل انسان منحرف مى‏شود، سپس مرتکب خلاف مى‏شود. «صغت قلوبکما»
کسانى‏که رازى را بى‏دلیل افشا مى‏کنند، اگر توبه نکنند، توطئه‏گرند. «ان تتوبا... تظاهرا علیه»
در برابر توطئه علیه پیامبر و مکتب، تمام نیروها باید بسیج شوند. «تظاهرا علیه... هو مولاه و صالح المؤمنین و الملائکة... ظهیر»
حق، هیچ‏گاه تنها نمى‏ماند. «هو مولاه و جبریل و صالح المؤمنین و...»
صالح بودن، انسان را در کنار فرشتگان مقرّب الهى قرار مى‏دهد. «جبریل و صالح المؤمنین»
فرشتگان، یاور پیامبر در برابر توطئه‏ها هستند. «و الملائکة بعد ذلک ظهیر»
امدادهاى الهى، همه جانبه، ظاهرى و غیبى است. «صالح المؤمنین و الملائکة»

آیه شماره 63  از سوره مبارکه انعام
نجات بخش حقیقی
 قُلْ مَن یُنَجِّیکُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ
بگو چه کسى شما را از تاریکیهاى خشکى و دریا مى‏رهاند در حالى که او را به زارى و در نهان مى‏خوانید که اگر ما را از این [مهلکه] برهاند البته از سپاسگزاران خواهیم بود
یکى از شیوه‏هاى تبلیغ و موعظه، سؤال از وجدان مردم است. «مَن یُنَجّیکم»
یادآورى و توجّه‏دادن انسان به خلوص او در دعا به هنگام شداید، از بهترین روشهاى خداشناسى است. «تدعونه تضرّعاً و خفیة»
انسان در سختى‏ها و شداید، دست از کفر و شرک برداشته و موحّد مى‏شود. «تدعونه تضرّعاً و خفیة»
براى هر کس، مشکل خودش، بزرگ‏ترین مشکل است. «أنجانا مِن هذه»

آیه شماره 53  از سوره مبارکه انعام
آزمایش الهی
 وَکَذَلِکَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّیَقُولواْ أَهَؤُلاء مَنَّ اللّهُ عَلَیْهِم مِّن بَیْنِنَا أَلَیْسَ اللّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاکِرِینَ
و بدین گونه ما برخى از آنان را به برخى دیگر آزمودیم تا بگویند آیا اینانند که از میان ما خدا بر ایشان منت نهاده است آیا خدا به [حال] سپاسگزاران داناتر نیست
تفاوت‏هاى اجتماعى، گاهى وسیله‏ى آزمایش و شکوفا شدن خصلت‏ها و رشد آنهاست. اغنیا، با فقرا آزمایش مى‏شوند. «فَتنّا بعضهم ببعض»
اغنیا، فقرا را تحقیر مى‏کنند و خود را ارزشمند مى‏پندارند. «أهولاء...من‏بیننا»
فقراى با ایمان، برگزیدگان خدایند. «مَنَّ اللّه علیهم»
پاسخ توهین‏هاى کافران، با نوازش و مهر الهى به مؤمنان داده مى‏شود. «أهؤلاء... أعلم بالشاکرین»
منّت الهى بر فقیران، نتیجه‏ى شکر آنان است. «مَنَّ اللّه... بالشّاکرین»
خداوند طبق حکمتش عمل مى‏کند، نه توقّع مردم. «ألیس اللّه بأعلم بالشّاکرین»
انبیا، نمونه بارز شاکرین هستند. «بالشّاکرین» (فقرایى هم که هدایت انبیا را پذیرفته‏اند، شاکر نعمت هدایت هستند.) «اعلم بالشّاکرین»

آیه شماره 19  از سوره مبارکه نمل