آیه شماره 6 از سوره مبارکه عنکبوت
تلاشی برای خود
وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ
کسی که جهاد و تلاش کند، برای خود جهاد می‏کند; چرا که خداوند از همه جهانیان بی نیاز است.

1- خداوند به تلاش ما نیاز ندارد. «و مَن جاهد فانّما یجاهد لنفسه»

من نکردم خلق تا سودى کنم‏

بلکه تا بر بندگان جودى کنم‏

2- براى تشویق مردم به تلاش‏هاى مثبت، از گرایش‏هاى درونى و فطرى، همچون حبّ نفس استفاده کنیم. (انسان فطرتاً به دنبال سود و منافع خویش است) «و مَن جاهد فانّما یجاهد لنفسه»

3- بى‏نیازى خداوند، واقعى و حتمى است. (بر خلاف اظهار بى‏نیازى ما که در عین نیاز است.) «انّ اللَّه لغنىّ عن العالمین»

4- خداوند، هم از انسان‏ها بى نیاز است و هم از فرشتگان و هم دیگر موجودات. «لَغنىّ عن العالَمین»

آیه شماره 15 از سوره مبارکه فرقان
وعده حق
قُلْ أَذَلِکَ خَیْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کَانَتْ لَهُمْ جَزَاءً وَمَصِیرًا
(ای پیامبر!) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»

1- بهشت، جاودانى است. «جنّة الخلد»

2- وعده‏ ى بهشت، قطعى است. «جنّة الخلد الّتى وعد المتّقون»

آیه شماره 15 از سوره مبارکه فرقان
وعده حق
قُلْ أَذَلِکَ خَیْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کَانَتْ لَهُمْ جَزَاءً وَمَصِیرًا
(ای پیامبر!) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتی که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.»

1- بهشت، جاودانى است. «جنّة الخلد»

2- وعده‏ ى بهشت، قطعى است. «جنّة الخلد الّتى وعد المتّقون»

آیه شماره 14 از سوره مبارکه فرقان
وای از قیامت
لَا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا کَثِیرًا
(به آنان گفته می‏شود:) امروز یک بار واویلا نگویید، بلکه بسیار واویلا بگویید!

 در قیامت، براى کفّار فریاد رسى نیست. «وادعوا ثبوراً کثیرا»

آیه شماره 2 از سوره مبارکه فرقان
مالک هستی
  الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَخَلَقَ کُلَّ شَیْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیرًا
خداوندی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست، و فرزندی برای خود انتخاب نکرد، و همتایی در حکومت و مالکیت ندارد، و همه چیز را آفرید، و به دقت اندازه ‏گیری نمود!
1- حکومت و حاکمیّت هستى، مخصوص خداست. «له ملک ...» (در هستى یک نظام و یک اراده و مدیریّت حاکم است)
2- حکومت خداوند نسبت به همه‏ ى هستى یکسان است. «السموات والارض»
3- آفرینش، حساب و کتاب دارد. «فقدره تقدیرا»
4- تدبیر هستى، بسیار دقیق است. «تقدیرا»